Category: அறிக்கைகள்

அண்ணா பல்கலைக் கழகம் இரண்டாகப் பிரிக்கப்படுவதை அனுமதியோம்!

@ @ @

பாஜக அரசின்முன்வைப்புகளில் ஒன்றான இந்த “உயர் சிறப்புப் பல்கலைக் கழகங்கள்” (Institution of Eminence – IoE) எனப்படும் வரையறையின்கீழ் 10 அரசு பல்கலைக்கழகங்களையும் 10 தனியார் பல்கலைக் கழகங்களையும் தேர்ந்தெடுக்கும் அறிவிப்பை பா.ஜ.க அரசு 2017 முதல் கூறிவந்தது. அப்போதைய மத்திய கல்வி அமைச்சர் ஜவடேகர் முதன் முதலில் இந்தக் கருத்தை முன்வைத்தார்., பல்கலைக் கழக நல்கைக் குழு (UGC) அதற்கான நெறிமுறைகளை அதே ஆண்டில் வெளியிட்டது.

அண்ணா பல்கலைக்கழகம் உள்ளிட்ட பத்து அரசு பல்கலைக் கழகங்களையும் பத்து தனியார் பல்கலைக் கழகங்களையும் இப்படி “உயர் சிறப்புப் பல்கலைக் கழகம்” எனப் பிற பல்கலைக் கழகங்களிலிருந்து தனியே பிரித்து உயர்நிலை நிறுவனங்களாக மாற்றப்படுவது குறித்து 2019ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் 2ஆம் நாள் மத்திய அரசின் மனிதவள மேம்பாட்டுத்துறை அதிகாரபூர்வமாக அறிவித்தது. கல்வி உரிமைக்காகவும், அடித்தட்டு மக்களின் கல்வி மேம்பாட்டுக்காகவும் செயல்பட்டுக் கொண்டு இருக்கும் கல்வியாளர்கள் மட்டுமின்றி, பாஜக அரசின் கல்விக்கொள்கையை எதிர்க்கும் பல்வேறு இயக்கத்தினரும், கட்சியினரும் அப்போதே இப்படிப் பல்கலைக் கழகங்களில் உயர்வு – தாழ்வுத் தரவேறுபாடுகள் ஏற்படுத்தப்படுவதை எதிர்த்துக் குரல் எழுப்பினர். ஆனால் “உலகத்தரம் வாய்ந்த பல்கலைக் கழகங்களை உருவாக்கும் திட்டம்” எனக் கூறிக்கொண்டு பாஜக அரசு கல்வியாளர்களின் இந்த எதிர்ப்புகளை எல்லாம் புறந்தள்ளி தங்கள் திட்டத்தை நடைமுறைப் படுத்துவதிலேயே குறியாக இருந்து இறுதியில் அதை இன்று இப்படி நடைமுறைப் படுத்தவும் தொடங்கிவிட்டது.

இந்தியாவில் உள்ள அனைத்து அரசு பல்கலைக் கழகங்களுக்கும் நிதி ஆதாரத்தை கூடுதலாக ஒதுக்கி மேம்படுத்துவதற்குப் பதிலாக இப்படிப் 10 அரசு உயர் கல்வி நிறுவனங்களை மட்டும் தேர்ந்தெடுத்து அவற்றிற்கு மட்டும் ஒவ்வொன்றுக்கும் 1000 கோடி அளிக்கப்படும் என இப்போது முடிவாக அறிவிக்கப் பட்டுவிட்டது. . இது தவிர மேலும் 10 தனியார் உயர் கல்வி நிறுவனக்களும் இப்படி உயர் சிறப்புக் கல்வி நிறுவனங்கள் என அறிவிக்கப்பட்டுள்ளன. இந்தச் சிறப்பு நிறுவனங்களில் 100 மாணவர்களைச் சேர்த்தால் அதில் 30 பேர்கள் வரை வெளிநாட்டு மாணவர்களாக இருக்கலாம் எனவும், தகுதி – தர அடிப்படையிலேயே மாணவர்கள் சேர்க்கப்படவேண்டும் எனவும், அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. 30 பேர்கள் வெளிநாட்டு மாணவர்களாக இருக்கலாம் என்பதன் பொருள் நமது மாணவர்கள் 30 பேர்களுக்கு வாய்ப்பு மறுக்கப்படுவது என்பதுதான். அது மட்டுமல்ல ஆசிரியப் பணியில் 25 சதம்வரை வெளிநாட்டுப் பேராசிரியர்களை நியமித்துக் கொள்ளவும் அனுமதி அளிக்கப்பட்டுள்ளது. அதோடு 20 சதம் வரை “ஆன் லைன்’ முறையில் கல்வி பயிற்றுவிக்கவும் இவற்றுக்கு அனுமதி உண்டு.

பாடத்திட்டத்தைப் பொருத்தமட்டில் இந்த நிறுவனங்கள் எவற்றை வேண்டுமானாலும் உள்ளடக்கிக் கொள்ளலாம். (complete flexibility in curriculum and syllabus). இது பொறியியற் கல்விக்கான பாடத்திட்டத்தில் பகவத் கீதையையும் பாடமாகச் சேர்ப்பது போன்ற வேலைகளைச் செய்வதற்கு வழி செய்வதுதான் என்பதை விளக்க வேண்டியதில்லை. வரலாற்றுப் பாடங்களில் இது என்ன மாதிரித் தகிடுதத்தங்களுக்கு வாய்ப்பளிக்கும் என்பதை விளக்க வேண்டியதில்லை.

எல்லாவற்றையும் விடப் பெருங் கொடுமை என்னவெனில் கல்விக் கட்டணம் நிர்ணயிப்பது, மாணவர் சேர்க்கை ஆகியவற்றில் இந்நிறுவனங்களுக்கு முழுச் சுதந்திரம் அளிக்கப்படுகிறது. வெளிநாட்டு மாணவர்களாயினும் சரி, உள் நாட்டு மாணவர்களாயினும் சரி UGC, ACTE முதலானவற்றின் ஒப்புதல் எதுவும் பெற வேண்டிய அவசியம் இல்லை.

இவை எல்லாமே நம்மவர்களுக்கு பாதிப்பை விளைவிக்கக் கூடியதுதான். தகுதி, திறமை எனும் பெயரில் புதிய கல்விக் கொள்கையின் அடிப்படையில் இன்று மேற்கொள்ளப்பட்டுள்ள இந்த முடிவுகள் உயர் கல்வியில் மிகப் பெரிய ஏற்றத் தாழ்வுகளை உண்டாக்கும் என்பதை விளக்கத் தேவையில்லை.

இந்த ஆண்டு அக்டோபர் 20 அன்று பல்கலைக் கழக மான்யக் குழு (UGC) அனைத்துப் பல்கலைக் கழகத் துணை வேந்தர்களுக்கும் கடிதம் ஒன்றை [D.O.No. 1 – 18 / (CPP.II)] அனுப்பியுள்ளது. அதில், ”தொழில்நுட்பக் கல்வி நிறுவனங்கள் உட்பட அனைத்து உயர்கல்வி நிறுவனங்களும் ’தேசிய கல்விக் கொள்கை (2020) இன் அடிப்படையில் உரிய சீர்திருத்தங்களைச் (governance reforms) செய்தாக வேண்டும்” என அறிவுறுத்தப்பட்டுள்ளது.

இந்தப் பின்னணியில்தான் தற்போது இந்தமாதத் தொடக்கத்தில் அண்ணா பல்கலைக்கழகத் துணை வேந்தர் சூரப்பா ஒரு அதிரடி நடவடிக்கையைச் செய்தார். அப்பல்கலைக் கழகம் IoE நிலை பெறுவதற்குத் தேவையான முதலீடான 1500 கோடி ரூபாய்களையும் தானே திரட்ட முடியும் எனவும், தொடர்ந்து ஆண்டுக்கு 314 கோடி ரூபாய்களையும் தன்னால் திரட்டமுடியும் எனவும் மத்திய அரசுக்குக் கடிதம் எழுதியுள்ளார். இது அம்பலமானவுடன் இப்போது இந்த IoE பிரச்சினை பெரும் விவாதத்துக்குள்ளாகி இருக்கிறது,.

இந்தப் பெருந் தொகையை ஒரு பல்கலைக் கழகம் எப்படித் திரட்ட முடியும்? மாணவர் கட்டணம், தேர்வுக் கட்டணம் விண்ணப்பக் கட்டணம் ஆகிவற்றை எல்லாம் உயர்த்தாமல் இது எப்படிச் சாத்தியமாகும்?

இல்லை IoE க்களுக்கு அளிக்கப்பட்டுள்ள சிறப்பு உரிமைகளைப் பயன்படுத்தி தொலைக் கல்வித் திட்டங்களை அறிவித்துக் காசு திரட்டப் போகிறார்களா? பின் எப்படி இந்த நிதியைத் திரட்டப் போகிறார்கள்? சூரப்பர் தன் திட்டத்தை வெளிப்படையாக அறிவிப்பாரா?

கல்வி இன்னும் மத்திய மாநிலப் பட்டியலில்தான் உள்ளது என்பதையும், மாநில அரசின் ஒப்புதல் இல்லாமல் இவ்வாறு கடிதம் எழுதுவது ஏற்புடையதல்ல என்பதையும் சூரப்பர் மறந்தாரா? இல்லை அதுவும் அவருக்கு அளிக்கப்பட்டுள்ள சிறப்புச் சலுகைகளில் ஒன்று என நினைக்கிறாரா?

இப்படி அவர் மாநில அரசின் ஒப்புதல் எல்லாம் இல்லாமல் முடிவெடுப்பது இது முதல் முறையல்ல. தோல்வியுற்ற பாடங்களில் (arrears) மாணவர்கள் தேர்ச்சி பெறுவது குறித்து இதற்கு முன் அவர் AICTEக்கு கடிதம் எழுதினார். அதுவும்கூட மாநில உயர்கல்வி அமைச்சரை மீறிய செயல்தான்.

தனது திட்டங்களின் ஊடாக 69 சத இட ஒதுக்கீடு என்பது பாதிப்புக்கு உள்ளாகாது என சூரப்பர் இன்று கூறுவதும் ஏற்புடையதல்ல. அதற்கான சாத்தியமும் இவர்கள் திட்டத்தில் இல்லை. UGC உருவாக்கியுள்ள IoE வழிகாட்டும் நெறிமுறை பிரிவு 4.2.5 –இல், ” There should be a transparent merit based selection in admissions, so that the focus remains on getting meritorious students ” என தெளிவாகக் கூறப்பட்டுள்ளது. அதாவது தகுதி மிக்க மாணவர்களைத் தேர்ந்தெடுப்பதையே குறிக்கோளாகக் கொண்டு இந்த மாணவர் தேர்வு அமைய வேண்டுமாம். இதற்கெல்லாம் உரிய சட்டத் திருத்தம் இல்லாமல் IoE நிலை திணிக்கப்படுமானால் இட ஒதுக்கீடு எப்படிச் சாத்தியப்படும்?

சரி 69 சத ஒதுக்கீடு இருந்தால் மட்டும் போதும் என IoE நிலையை ஏற்றுக் கொள்ளமுடியுமா?

முடியாது. இட ஒதுக்கீட்டை நடைமுறைப் படுத்துவோம். ஆனால் நிர்ணயிக்கப்பட்ட கல்விக் கட்டணத்தை தேர்ந்தெடுக்கப்படும் மாணவர் செலுத்த வேண்டும் என நிபந்தனை விதித்துக் கல்விக் கட்டணங்களை உயர்த்தினால் எளிய மாணவர்கள் இந்தச் சிறப்பு நிறுவனங்களுக்குள் காலடி எடுத்து வைக்க முடியுமா?

இப்படி உயர் சிறப்புக் கல்வி நிறுவனம் என்றெல்லாம் அறிவித்து கல்விச் சந்தை ஒன்றை அரசே உருவாக்குவதை ஏற்க முடியாது.

தற்போது அண்ணா பல்கலைக்கழகத்தை IoE நிலைக்கு மாற்றுவது எங்களுக்கு உடன்பாடில்லை எனத் தமிழக உயர்கல்வித்துறை அமைச்சர் கே.பி.அன்பழகன் கூறியுள்ளது குறிப்பிடத் தக்கது. அரசின் ஒப்புதல் இல்லாமல் மத்திய அரசுக்கு கடிதம் எழுதியது குறித்து விளக்கம் கேட்கப்படும் எனச் சட்ட அமைச்சர் சி.வி.சண்முகம் கூறியுள்ளார். இதற்கெல்லாம் சூரப்பரிடம் எந்தப் பதிலும் இல்லை.

பாஜகவின் தமிழ்நாட்டுத் தலைவர் முருகன் துணைவேந்தர் மேல் நடவடிக்கை எடுக்க யாருக்கும் அதிகாரம் இல்லை என வரிந்து கட்டிக் கொண்டு வந்துள்ளதையும் காண்கிறோம். இது வன்மையாகக் கண்டிக்கத் தக்கது. கல்வி என்பது இன்னும் மத்திய – மாநிலப் பட்டியலில்தான் உள்ளது. அப்படி இருக்கையில் அதெப்படி தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மாநில அரசின் அனுமதி இன்றி ஒரு துணைவேந்தர் எதையும் செய்யலாம்? செய்வோம் என ஒரு ஆளும்கட்சியின் தலைவர் திமிர் பேசுவதன் பொருள் என்ன? இந்த நாடு எங்கே போய்க் கொண்டுள்ளது?

சில கேள்விகளைத் தமிழக முதலமைச்சர் மற்றும் உயர் கல்வி அமைச்சர் ஆகியோரின் கவனத்திற்குக் கொண்டு வருகிறோம்.

1. IoE வேண்டாம் எனக் கூறும் மாநில அரசு அண்ணா பல்கலைக்கழகத்தை Anna Technical and Research University என்றும் Anna Affiliating University எனவும் இரண்டாகப் பிரித்ததன் பின்னணியும் நோக்கமும் என்ன? இது IoE எனவும் Affiliating University எனவும் இரண்டு தரங்களாகத் தொழிற் கல்வியைப் பிரிப்பதுதானே?

2. உயர் கல்வித்துறை அமைச்சர் கூறியுள்ளது போல் அண்ணா பல்கலைக் கழகத்துக்கு கூடுதல் நிதி ஒதுக்கி மேம்படுத்தப்படும் என்றால் எஞ்சியுள்ள 20 பல்கலைக் கழகங்களின் நிலை என்ன? அவற்றின் நிதி ஆதாரங்களை மேம்படுத்த அரசிடம் ஏதும் திட்டமுள்ளதா? இல்லை அவை இரண்டாம்தர மூன்றாம்தரக் கல்வி நிறுவனங்களாகத் தொடர வேண்டியதுதான் அவற்றின் தலைவிதியா?

3.தேசிய கல்விக்கொள்கை 2020 அமலாக்கத்துக்குப்பின் UGC கலைக்கபடும் என்பதுதான் தேசியக் கல்விக் கொள்கையிலிருந்து நாம் புரிந்து கொள்வது. இனி நிதி மான்யம் வழங்குவதை கல்வி அதிகாரங்களை மிகத் தந்திரமாக சகுனித் தனத்துடன் மையப்படுத்தி வரும் பாஜக அரசு கையில் வைத்துக் கொள்ளப் போகிறது. அதை எதிர்க்காமல் மத்திய அரசின் நிதி ஆதாரம் பெற வாய்ப்புண்டா?

4. நிகர்நிலை பல்கலைக்கழகமான வேலூர் VITக்கு IoE நிலை அளிக்கப் பட்டுள்ளதைத் தமிழக அரசு ஏற்கிறதா?

5. தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட சில நிறுவனங்களுக்கு மட்டும் IoE நிலை வழங்குவது, பல்துறை வளாகங்களாக (Multidisciplinary University) பல்கலைக் கழகங்களை மாற்றுவது, மூன்று தரங்களில் தன்னாட்சி நிலையை (Graded Autonomy) கல்லூரிகளுக்கு வழங்குவது , UGC கலைக்கப்படுவது போன்ற திட்டங்களைத் தேசியக் கல்விக்கொள்கை 2020 முன் வைக்கிறதே அது பற்றி தமிழக அரசின் கருத்தென்ன? . தேசிய கல்விக் கொள்கை 2020 பற்றி ஆராயக் குழு ஒன்று அமைத்தீர்களே அதன் அறிக்கை என்னாயிற்று?

6. துணைவேந்தர் சூரப்பா அண்ணா பல்கலைக்கழகப் பேரவை மற்றும் ஆட்சிக்குழு, நிதிக்குழு முதலானவற்றின் ஒப்புதல் இல்லாமல் தானே நிதி திரட்டமுடியுமென அறிக்கை விடுகிறாரே அது குறித்துத் தமிழக அரசின் நடவடிக்கை என்ன?

7.அண்ணா பல்கலைக்கழகப் பாடதிட்டத்தில் பகவத் கீதை Credit course ல் வைக்கப்பட்டவுடன் எதிர்ப்பு வரவே அது நிறுத்தப்பட்டது போலப் பாவலா செய்து இப்போது அது Audit courseல் திணிக்கப் பட்டுள்ளது. இது அரசியல் சட்ட அடிப்படைகளுக்கு எதிரான ஒரு நடவடிக்கை. இதெல்லாம் தமிழக அரசுக்கு தெரியுமா? தெரிந்திருந்தால் அது குறித்துத் தமிழக அரசின் நிலைபாடு என்ன?

மக்களின் இந்த ஐயங்களுக்குத் தமிழக அரசு பதிலளிக்க வேண்டும்.

இப்படிக் கல்வி முறையில் பல்வேறு ஏற்றத் தாழ்வுகளை அரசே உருவாக்கிப் பணமும் வாய்ப்பும் உள்ளவர்களுக்கு மட்டுமே கல்வி என ஆக்குவதுதான் ஆர்.எஸ்.எஸ்சால் உருவாக்கப்பட்ட அடிப்படைக் கல்விக் கொள்கை. மோடி தலைமையில் பா.ஜ.க அரசு உருவாக்கப்பட்ட கணத்திலிருந்து அந்தத் திசையிலேயே கல்விக் கொள்கை உருவாக்கங்கள் நகர்கின்றன. பெயருக்குத்தான் இன்று கல்வி என்பது மத்திய – மாநிலப் பட்டியலில் உள்ளது. மற்றபடி இப்போது அரசால் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டுள்ள தேசியக் கல்விக் கொள்கை (2020)-இன்படி கல்வி அதிகாரங்கள் அனைத்தும் மத்திய அரசின் பிடிக்குள் சென்றுவிட்டன, அதன் விளைவே இன்று இப்படி அண்ணா பல்கலைக் கழகம் சீரழிக்கப்படுவது. தமிழக அரசு மும்மொழிக் கொள்கையை எதிர்த்ததோடு நிறுத்திக் கொண்டது. மற்ற மாநில அரசுகள் அதையும் செய்யவில்லை. இதற்கிடையில் ஒரு நாள் தேசிய கல்விக் கொள்கை (2020) ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டு விட்டதாக மத்திய அரசு அறிவித்துக் கொண்டது.

அதன் விளைவே இவை எல்லாம். தும்பை விட்டுவிட்டு வாலைப் பிடிப்பது எனத் தமிழில் ஒரு பழமொழி உண்டு. அதுதான் இப்போது நடந்து கொண்டுள்ளது.

எனவே,

அண்ணா பல்கலைக் கழக நிர்வாகமே! தமிழகத்தின் பெருமைக்குரிய அண்ணா பல்கலைக் கழகத்தை இரண்டாகப் பிரித்துச் சீரழிக்கும் முயற்சியை நிறுத்து!

மத்திய அரசே! “உயர் சிறப்புப் பல்கலைக் கழகங்கள் (Institution of Eminence – IoE) என இந்திய அளவில் 20 பல்கலைக் கழகங்களை மட்டும் அறிவித்து மற்ற நூற்றுக் கணக்கான பல்கலைக் கழகங்களில் படிக்க நேரும் ஏழை எளிய மாணவர்களை இரண்டாம் தர மூன்றாம் தர மக்களாக ஆக்கும் கொடுமையை நிறுத்து!

மத்திய அரசே! இப்படி உயர்கல்வி நிறுவனங்களைத் தரம் பிரித்து ஏற்றத் தாழ்வான மூன்றடுக்கு நிலை ஏற்படுத்துவதைக் கைவிடு!

மாநில அரசே! இன்னும் கல்வி என்பது மத்திய – மாநிலப் பட்டியலில்தான் உள்ளது என்பதை மறவாதே! மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மாநில அரசைச் சூரப்பா போன்ற துணைவேந்தர்கள் அவமானப் படுத்துவதையும், தமிழக மாணவர்களின் எதிர்காலத்தைக் கேள்விக்கு உள்ளாக்குவதையும் உறுதியாக எதிர்த்து நில்!

பெற்றோர்களே! பொதுமக்களே! ஆசிரியர்களே! மாணவர்களே! பெருமைக்குரிய அண்ணா பல்கலைக் கழகம் இவ்வாறு இரண்டாகப் பிரிக்கப்படுவதை உறுதியாக நின்று எதிர்ப்பீர்!

#அண்ணா_பல்கலைக்கழகத்தைக்_காப்போம்!

இப்படிக்கு,

அக்கறையுள்ள கல்வியாளர்களும் தமிழ் மக்களும்

இந்த அறிக்கைக்கு ஒப்புதல் அளித்துள்ள கல்வியாளர்கள் மற்றும் அக்கறையுள்ள குடிமக்கள்..

1. முனைவர் மு. அனந்தகிருஷ்ணன், மேனாள் துணைவேந்தர்,

அண்ணா பல்கலைக்கழகம்,

(Dr. M. Ananda Krishnan,Former Vice – Chancellor, Anna University),

2. முனை)வர் வே. வசந்தி தேவி, மேனாள் துணைவேந்தர்,

மனோன்மணியம் சுந்தரனார் பல்கலைக்கழகம்,

(Dr. V. Vasanthi Devi, Former Vice Chancellor, Manonmaniam Sundaranar University),

3. முனைவர் ச. சீ. ராஜகோபாலன், மேனாள் ஆட்சிமன்ற உறுப்பினர்,

சென்னை பல்கலைக்கழகம்,

(Dr. S. S. Rajagopalan, Former Senate Member, University of Madras.)

4. பேராசிரியர் அனில் சட்கோபால், மேனாள் தலைவர், கல்வியியல் துறை, தில்லி பல்கலைக்கழகம்,

(Prof. Anil Sadgopal, Former Dean, Department of Education, Delhi University),

5. நீதிஅரசர் அரிபரந்தாமன், உயர்நீதிமன்ற நீதிபதி (ஓய்வு), சென்னை (Justice Hari Paranthaaman, High Court Judge (Rtd), Chennai),

6. முன்னைவர். எஃப்.டி.ஞானம், முன்னாள் பேராசிரியர், அண்ணா பல்கலைக் கழகம்,

7. பு.பா. பிரின்ஸ் கஜேந்திர பாபு, பொதுச் செயலாளர், பொதுப் பள்ளிக்கான மாநில மேடை,

8. மருத்துவர் சீ. ச.‌ ரெக்ஸ் சற்குணம், மேனாள் இயக்குநர் மற்றும்

கண்காணிப்பாளர், குழந்தை மருத்துவ நிறுவனம் மற்றும் அரசு குழந்தைகள் மருத்துவமனை,  எழும்பூர், சென்னை.

(Dr. C. S. Rex Sargunam, Former Director & Superintendent, ICH & GCH, Egmore, Chennai),

9. பேராசிரியர் சோ. மோகனா, மேனாள் தலைவர், தமிழ் நாடு அறிவியல் இயக்கம்,

(Professor S. Mohana, Former President, Tamil Nadu Science Forum),

10. பேராசிரியர் ச. மாடசாமி, கல்வியாளர் – எழுத்தாளர்

(Prof. S. Madasamy, Educationist – Writer),

11. முனைவர் பி. இரத்தினசபாபதி, ஆற்றுநர், தமிழக கல்வி ஆராய்ச்சி

மற்றும் வளர்ச்சி நிறுவனம்,

(Dr. P. Ratnasabapathy, Counsellor, Thamizhaga Institute of Research & Advancement),

12. திரு. ஐ. பி. கனகசுந்தரம், மேனாள் முதல்வர், மாவட்ட ஆசிரியர் பயிற்சி நிறுவனம், திரூர்,

(Thiru. I.P.Kanakasundaram, Former Principal, DIET, Tirur).

13. முனைவர் ப. முருகையன், மேனாள் முதல்வர், சிவந்தி கல்வியியல் கல்லூரி, குன்றத்தூர்,

(Dr. P. Murugaian, Former Principal, Sivanthi College of Education, Kundraththoor),

14. முனைவர் வாசு அறிவழகன், ஒருங்கிணைப்பாளர், ஒருங்கிணைந்த இந்திய மக்கள் மன்றம்,

‌(Dr. Vasu Arivazhagan, Coordinator,United India Peoples Forum),

15. பேராசிரியர் K. இராஜூ, ஆசிரியர், “புதிய ஆசிரியன்” மாத இதழ்

(Prof. K.Raju, Editor, Puthiya Asiriyan Monthly Journal for Teachers),

16.பேரா.வீ.அரசு, மேநாள் தமிழ்த் துறைத் தலைவர், சென்னை பல்கலைக் கழகம்,

17. பேரா. பா.கல்விமணி, கல்வி மேம்பாட்டுக் கழகம், திண்டிவனம்,

18. பேரா சு. இராமசுப்பிரமணியன், முன்னாள் அரசு கல்லூரிப் பேராசிரியர், அறிவியல் எழுத்தாளர்,

19. பேரா. எஸ்.சங்கரலிங்கம், முன்னாள் அரசு கல்லூரிப் பேராசிரியர், சென்னை,

20. கண்ணன், மாணவர் தலைவர், SFI

21. சேகர் கோவிந்தசாமி, முதுநிலை பொறியியல் ஆலோசகர், சென்னை,

22. மு.சிவகுருநாதன், கல்வியாளர், திருவாரூர்

23.கோ.சுகுமாரன், மனித உரிமைச் செயற்பாட்டாளர், புதுச்சேரி.

24. முருகப்பன், நகரக் கல்வி மேம்பாட்டுக் குழு, திண்டிவனம்,

25, இரா காமராசு, தமிழ்தேசியசிந்தனையாளர், பாப்பாநாடு, தஞ்சாவூர்,

26. முகம்மது சிராஜுதீன்,  நூல் வெளியீட்டாளர், சென்னை,

27.முனைவர் இரா. முரளி, மாநில அமைப்பாளர், தமிழ்நாடு உயர்கல்வி பாதுகாப்பு இயக்கம், மதுரை,

28.ஜெ.கிருஷ்ணமூர்த்தி, செயலர். பள்ளிக் கல்வி பாதுகாப்பு இயக்கம்,

29.பேரா. சே.கோச்சடை. மேநாள் அரசு கல்லூரிப் பேராசிரியர், காரைக்குடி,

30. பேரா. சங்கர சுப்பிரமணியம், தலைவர், முன்னாள் அரசு கல்லூரி ஆசிரியர் மன்றம், சேலம்,

31. பேரா. மு.திருமாவளவன், மேநாள் முதல்வர், அரசு கல்லூரி, வியாசர்பாடி,

32. தினேஷ் சீரங்கராஜ், மாநில செயலாளர், அனைத்திந்திய மாணவர் மன்றம், AISF,

33. த.கணேசன், மாநில ஒருங்கிணைப்பாளர், புரட்சிகர மாணவர் இயக்கம்,

34. அப்துல் ரஹ்மான், மாணவர் தலைவர், கேம்பஸ் ஃஃப்ரண்ட் ஆஃப் இந்தியா, தமிழ்நாடு,

35. சு.பொ.அகத்தியலிங்கம், மார்க்சிஸ்ட் கட்சி, பெங்களூரு,

36. ஞா.தியாகராஜன் MA, மதுரை,

37. அ.லியாகத் அலி கலீமுல்லாஹ், எழுத்தாளர், கோட்டகுப்பம், புதுச்சேரி,

38. மரு.ச. இராசேந்திரன், சென்னை,

39. பொதியவெற்பன். கவிஞர், எழுத்தாளர், கோவை,

40. எஸ்.கே. நவ்ஃபல், மனித உரிமைச் செயல்பாட்டாளர், கோவை,

41. முனைவர் ரவீந்திரன் ஸ்ரீராமசந்திரன், பேராசிரியர் மானுடவியல் துறை, அசோகா பல்கலைக்கழகம்,

42. சுபகுணராஜன், எழுத்தாளர், பதிப்பாளர், சென்னை,

43. மீனா, ஆசிரியை, திருவண்ணாமலை,

44. அ.மகபூப் பாட்சா, மேலாண்மை அறங்காவலர், சோக்கோ அறக்கட்டளை, மதுரை,

45. மணலி அப்துல் காதர், சமூக செயற்பாட்டாளர்,திருத்துறைப்பூண்டி,

46. ப.விஜயலட்சுமி, முன்னாள் இயற்பியல் பேராசிரியை. கும்பகோணம்,

47. எஸ்.ராமன், பொதுச்செயலாளர், காப்பீட்டுக் கழக ஊழியர் சங்கம், வேலூர் கோட்டம்,

48. அ.கமருதீன், வழக்கறிஞர், திருச்சி,

49. ௭ஸ்.௭ரோணிமுஸ், கல்வியாளர், திருச்சி,

50. ந.செயச்சந்திரன், கல்லூரி நூலகர்(ஓய்வு) திருச்சிராப்பள்ளி,

51. சுரேஷ் குமார் சுந்தர், தமிழ்த்தேச முன்னணி, திருச்சி.

52. ஞா.தியாகராஜன் MA. மதுரை,

53. எஸ்.சுகுபாலா, அகில இந்திய ஜனநாயக மாணவர் சங்கம், AIDSO,

54. த.பால அமுதன் மாநில அமைப்பாளர், அகில இந்திய மாணவர் கழகம், AISA,

55.பேரா. P. விஜயகுமார், Indian School of Social Sciences, Madurai Chapter,

56. பேரா. பொன்னுராஜ் வழித்துணைராமன், மதுரை,

57. சுவாமிநாதன் ராமன், காப்பீட்டுக்கழக ஊழியர் சங்கம், பொதுச் செயலாளர், வேலூர்,

58. ஸ்வகீன் எரோனிமஸ், கல்வியாளர், திருச்சி,

59. பீட்டர் துரை ராஜ், சிந்தனையாளர் பேரவை, பல்லாவரம்,

60. ராஜேந்திரன் ஷண்முகம், ௭ஸ். ௭ரோணிமுஸ், கல்வியாளர், திருச்சி,

61. செந்தில்குமார், முன்னாள் மாணவர் கிண்டி பொறியியல் கல்லூரி, ,

கோயம்புத்தூர்,

62. இரா. செங்குட்டுவன், முதல்வர் (பொ), மாவட்ட கல்வி மற்றும் பயிற்சி நிறுவனம், ஆடுதுறை. தஞ்சாவூர் மாவட்டம்,

63. ச. பாண்டியன், பன்மை சமூக ,கலை, இலக்கிய ஆய்வு வட்டம் , திருத்துறைப்பூண்டி

64. க.முரளி, தகவல் தொழில்நுட்பத் துறை, சென்னை.

65. பரிமளா, President, Forum for IT-ITES Employees, Tamilnadu

66. ஸ்ரீராம் கிருஷ்ணன் , சமூக ஆர்வலர் , சென்னை,

67. அ.பசுபதி, பெரம்பூர், புதுக்கோட்டை மாவட்டம்,

68. ஜெ. உமா மகேஸ்வரன், கணினி மென்பொருள் பொறியாளர், பரமக்குடி,

69. அருள்மொழி. வழக்கறிஞர், சென்னை,

70. டாக்டர் அரச முருகுபாண்டியன், பேராசிரியர் (ஓய்வு), தரங்கம்பாடி TBML கல்லூரி., பள்ளத்தூர்,

71. டாக்டர் சந்திர மோகன் ,முன்னாள் முதல்வர், சேவுகன் அண்ணாமலை கல்லூரி தேவகோட்டை,

72. முனைவர். விஜய் ஈனோக், காருண்யா பல்கலைக் கழகம், கோவை,

73. மணிமாறன், ஆசிரியர், திருவாரூர்,

74. சகா. சசிக்குமார், ஆசிரியர், desamtoday.com,

75. அ.ஆலம். தமுமுக வழக்கறிஞர் அணி, திருச்சி,

76. சுரேஷ், தமிழ் தேச மக்கள்  முன்னணி, திருச்சி,

77. பா.செயப்பிரகாசம், எழுத்தாளர், புதுச்சேரி,

78.. இரா.தமிழ்க்கனல், இதழியலாளர், சென்னை,

                   ஒருங்கிணைப்பு மற்றும் தொடர்பு முகவரி

1. முனைவர் ப.சிவகுமார், முன்னாள் அரசு கல்லூரி முதல்வர்

(Dr.P. Sivakumar, Principal (Rtd), Govt, Arts College, Gudiattam, Cell: +91 9842802010).

2. பேரா.அ.மார்க்ஸ், முன்னாள் பேராசிரியர், மனித உரிமை செயல்பாட்டாளர்.(Prof  A. Marx, 1/33,Chella Perumal St., Lakshmipuram Thiruvanmiyur, Chennai – 600 041, Cell: +91 9444120582).

 

சென்னை,                                                                                                                                                                                              நவ 01, 2019

                                                                         தேவை ஒரு நீதி விசாரணை

சென்ற அக்டோபர் 28 (2019) காலை கேரள மாநிலம், பாலக்காடு மாவட்டம்  அட்டபாடி கிராமத்தை ஒட்டிய அகாலி காட்டுப் பகுதியில் உள்ள மஞ்சகண்டி (மஞ்சிக்காடி) என்னுமிடத்தில் கேரள அரசின் நக்சலைட் ஒழிப்பு கமாண்டோ படையான ‘தண்டர்போல்ட்’ ரேமா எனும் பெண் உட்பட மணிவாசகம், கார்த்தி, அரவிந்த் என நான்கு மாஓயிஸ்டுகளைச் சுட்டுக் கொன்றுள்ளது. இது இன்று கேரளத்தின் மனித உரிமை அமைப்புகளால் மட்டுமின்றி, மாநில மனித உரிமை ஆணையத்தாலும், கேரள அரசின் எதிர்க்கட்சியான காங்கிரஸ் மற்றும் கூட்டணிக் கட்சியான இந்தியக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி (CPI) ஆகியவற்றாலும் கண்டிக்கப்பட்டுள்ளது. அரசும் காவல்துறையும் சொல்பவற்றை ஏற்க முடியாது என இவர்கள் ஆணித்தரமாகக் கூறுகின்றனர். வழக்கம்போல ஆளும் கட்சியும் காவல்துறையும், “அவர்கள் சுட்டார்கள், நாங்கள் திருப்பிச் சுட்டோம், இதில் அவர்கள் மட்டும் நான்குபேர்கள் கொல்லப்பட்டார்கள். எங்கள் தரப்பில் பெரிய இழப்புகள் ஏதுமில்லை” என கூறுகின்றன. கேரள முதல்வர் பினரயி விஜயனும் பாலக்காடு காவல்துறை கண்காணிப்பாளர் (SP) சிவவிக்ரம் ஆகியோரும் இதே பல்லவியைத் திருப்பிப் பாடினாலும் யாரும் அதை ஏற்காத சூழல் இன்று கேரளத்தில் ஏற்பட்டுள்ளது.

இப்போது கொல்லப்பட்ட நால்வரில் மணிவாசகம் மற்றும் கார்த்தி ஆகிய இருவரும் தமிழகத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் என்பது உறுதியாகி உள்ளது. கார்த்திக்கின் தாய் மீனம்மா, மணிவாசகத்தின் தங்கை லட்சுமி மற்றும் அவரது கணவர் ஆகியோர் மணிவாசகத்தின் உடலைப் பார்க்கக் கூடத் தொடக்கத்தில் அனுமதிக்க்கப்படவில்லை.  மதுரை உயர்நீதிமன்றக் கிளையை அணுகி சாதகமான ஆணை ஒன்றைப் பெற்றபின்பே அனுமதிக்கப் பட்டுள்ளனர்.  அவர்களும் உடல்களைப் பார்த்து அடையாளம் காட்டியுள்ளனர். யாரையும் பார்க்கக் கூட அனுமதிக்காத கேரள காவல்துறை இப்படி நீதிமன்ற ஆணையை ஒட்டியும், ‘இன்குவஸ்ட்’டிற்கு உறவினர்கள் அடையாளம் காட்டுவது கட்டாயம் என்பதாலும் இறுதியில் அவர்க்ளை உடல்களைப் பார்க்க அனுமதித்துள்ளது என உறவினர்கள் தரப்பில் கூறப்படுகிறது. மணிவாசகத்தின் இன்னொரு சகோதரி சந்திராவும் மனைவி கலாவும் தற்போது மாஓஇஸ்டுகள் தொடர்பான வழக்குகளில் சிறையில் உள்ளனர். மணிவாசகம், கார்த்தி இருவரையும் பிற உறவினர்கள் அடையாளம் காட்டியபோதும் உறவினர்கள் அவர்களது உடல்களை வாங்க மறுத்துள்ளனர். முறையான இன்னொரு பிரேத பரிசோதனை செய்யப்பட வேண்டும் என இவர்கள் கோருகின்றனர்.

தற்போதைய என்கவுன்டரில் கொல்லப்பட்ட மற்ற இருவரான அரவிந்த் மற்றும் ரேமா ஆகியோரை அடையாளம் காட்ட உறவினர்கள் யாரும் நேற்றுவரை வரவில்லை. அவர்கள் குறித்த பெயர் மற்றும் மாநிலம் ஆகியவற்றை கேரளக் காவல்துறை மாறி மாறி சொல்லிக் கொண்டுள்ளது. அரவிந்தின் பெயர் முதலில் சுரேஷ் எனவும் பிறகு தீபக் எனவும் கூறப்பட்டது. முதலில் அவர்களும் தமிழர்கள்தான் என்றார்கள், பிறகு அதை மறுத்தார்கள். அதில் ஒருவர் கர்நாடகத்தைச் சேர்ந்தவர் என்றார்கள். பிறகு மீண்டும் அவர்கள் தமிழர்கள்தான் என்றார்கள். ஆனால் அதையும் இப்போது அவர்களால் உறுதிப்படுத்த இயலவில்லை. அவர்களது உடல்களை இதுவரை யாரும் உரிமை கோரவில்லை.

கேரளத்தில் தொடர்ந்து நடக்கும் என்கவுன்டர் படுகொலைகள்

“நக்சலைட்” என்ற காரணத்திற்காகக் கேரளத்தில் நடந்த முதல் என்கவுன்டர் படுகொலை அம்பலமாகி இந்திய அளவில் கண்டிக்கப்பட்ட ஒன்று, வயநாடு பழங்குடி மக்கள் மத்தியில் அரசியல் பணியாற்றிக் கொண்டிருந்த அரிக்காடு வர்கிஸ் எனும் 31 வயது இளைஞர் கைது செய்யப்பட்டுக் கொண்டு சென்று சுட்டுக் கொல்லப்பட்டார் 1971 பிப்ரவரி 18 அன்று நடந்த இக்கொலை பெரிய அளவில் கேரளத்தில் பேசப்பட்ட ஒன்று. லக்ஷ்மணா எனும் காவல்துறை உயர் அதிகாரியின் (DSP) ஆணையை ஏற்று வர்கிசைத் தான் என்கவுன்டர் பண்ணிச் சுட்டுக் கொன்றதாகப் பல ஆண்டுகளுக்குப் பின் காவலர் ராமச்சந்திர நாயர் என்பவர் மனச்சாட்சி உறுத்தலில் அடிப்படையில் உண்மையை வெளிப்படுத்தியபோது அது உலகின் கவனத்தை ஈர்த்தது. ‘என்கவுன்டர்’ கொலைகள் எல்லாமே கிட்டத்தட்ட இப்படித்தான் என்பதும் உலகின் முன் உறுதி ஆனது. அந்த என்கவுன்டர் கொலைக்காக நாற்பது ஆண்டுகளுக்குப்பின் லக்ஷ்மணா தண்டிக்கப்பட்டார்.

தற்போது பினரயி விஜயன் தலைமையில் இடது முன்னணி ஆட்சி ஏற்பட்ட பின் தொடர்ந்து இப்படி என்கவுன்டர் கொலைகள் நடந்து கொண்டுள்ளன. 2016 நவம்பர் 25 அன்று மலப்புரம் மாவட்டம் நீலாம்பூர் காட்டில் குப்புராஜ், அஜிதா என்கிற தமிழகத்தைச் சேர்ந்த இரு மாஓயிஸ்டுகள் இப்படித்தான் சுட்டுக் கொல்லப்பட்டனர். அப்போதும் நெருங்கிய உறவினர்கள் தவிர யாரையும் உடல்களைப் பார்க்கக் கூட கேரள காவல்துறை எளிதில் அனுமதிக்கவில்லை. கேரளத்திலேயே அவர்களின் உடல்கள் அடக்கம் செய்யப்பட்டன.

மூன்று மாதங்களுக்கு முன் வயநாட்டில் உள்ள வாதிரி என்னுமிடத்தில் ஓட்டல் ஒன்றில் உணவு வாங்கச் சென்ற மாஓயிஸ்ட் சி.பி. ஜலீல் மார்ச் 06 (2019) அன்று சுட்டுக் கொல்லப்பட்டார்.

இப்போது இந்த நால்வரும் இப்படிச் சுட்டுக் கொல்லப்பட்டுள்ளனர். தற்போது கேரளம், தமிழ்நாடு, கர்நாடகம் ஆகிய மூன்று மாநிலங்களும் சந்திக்கும் இந்தப் பகுதியை மையமாகக் கொண்டு மாஓயிஸ்டுகள் செயல்பட்டு வருகிறார்கள் எனவும் அவர்களை “நியூட்றலைஸ்” பண்ணுவதற்காக என “தண்டர்போல்ட்” எனும் அதிரடிப் படை அங்கு உருவாக்கப்பட்டுள்ளது.  . இந்த “நியூட்றலைஸ்’ எனும் சொல் கொலை என்பதற்குப் பதிலாகக் காவல்துறை ‘கண்ணியமாக’ பயன்படுத்தும் ஒன்று. இந்த ‘தண்டர்போல்ட்’ என்பது இந்திய ரிசர்வ் படையின் (IRB) கீழ் அமைக்கப்பட்ட ஒரு கமாண்டோ படை. ஊமன் சாண்டி முதல்வராகவும், சென்னிதாலா உள்துறை அமைச்சராகவும் இருந்த UDF ஆட்சியின்போது உருவாக்கப்பட்டது இது. “நியூட்றலைஸ்” செய்வது என்பதைத் தவிர வேறு எதுவும் இவர்களுக்குத் தெரியாது.

இன்று இந்த என்கவுன்டர் கொலைகளை எதிர்க்கட்சித் தலைவர் சென்னிதாலா முதலானோரும், மனித உரிமை அமைப்பினரும் கண்டித்துள்ளனர். அது தவிர ஆளும் இடது ஜனநாயக முன்னணியில் உள்ள இரண்டாவது பெரிய கட்சியான சி.பி.,ஐ கட்சியின் தலைவர் கனம் ராஜேந்திரன் கண்டித்துள்ளது குறிப்பிடத் தக்கது. அதுவும் சென்ற அக் 30 அன்று திருவனந்தபுரத்தில் நடந்த அவர்கள் கட்சியின் மாநிலக் குழு கூட்டம் முடிந்தபின் அவர் பத்திரிகையாளர்களுக்குக் கொடுத்த நேர்காணலில் அவர் இதைக் கண்டித்தது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. கூட்டணிக் கட்சியின் மாநிலக் குழுவின் முடிவு இது என்றே பத்திரிகைகள் இதைக் குறிப்பிடுகின்றன. ராஜேந்திரன் நேர்காணலின்போது சொன்னவற்றில் சில மட்டும் இங்கே:

“இது காவல்துறை நடத்திய ஒரு அப்பட்டமான போலி என்கவுன்டர் என அட்டப்பாடியில் உள்ள எங்கள் கட்சிக்காரர்கள் கூறுகின்றனர்… கொல்லப்பட்ட மாஓயிஸ்டுகளில் ஒருவரான மாணிக்கவாசகம் துணையில்லாமல் நடக்கக் கூட இயலாத அளவிற்கு நோய்வாய்ப்பட்டிருந்தார், கடும் நீரிழிவு நோயால் பாதிக்கப்பட்டிருந்த அவர் காவல்துறையிடம் சரணடையத் தயாராக இருந்தார். அவரைக் கொன்றிருக்கிறார்கள். மாஓயிஸ்டுகளைப் போலீஸ் சுட்டுக் கொன்றபோது அவர்கள் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்துள்ளனர். துப்பாக்கிச்  சூட்டை அது நடந்த இடத்திற்கு அருகாமையில் வசிக்கும் பழங்குடி மக்கள் நேரில் பார்த்துள்ளனர். மிக அருகிலிருந்து அவர்கள் சுடப்பட்டதாக அவர்கள் கூறுகிறார்கள். கொல்லப்பட்டவர்கள் உடலில் பல குண்டுக் காயங்கள் உள்ளன. மார்பு, தலை ஆகியவற்றில் குண்டுக் காயங்கள் உள்ளன. ஆனால் ‘இந்தச் சண்டையில்’ காவல்துறையினர் யாரும் காயம்படவில்லை! …  “(பிடிக்காத) ஒரு கருத்தைச் சுமந்துள்ளவர்கள் என்பதற்காக யாரையும் கொல்வது காட்டுமிராண்டித் தனம்.. நான்கூட மாஓயிஸ்ட் கருத்துக்களை ஏற்பதில்லை. ஆனால் துப்பாக்கிக் குண்டுகளால் அதை எதிர்கொள்ள இயலாது ” -என கனம் ராஜேந்திரன் கூறுவது மிக முக்கியமான ஒன்று. மார்க்சிஸ்ட் கட்சியில் பலரும் இந்நிலை குறித்து உள்ளுக்குள் வருந்துகின்றனர், சம்பவம் நடந்துள்ள அட்டபாடி பகுதி DYFI வட்டச் செயலாளர் அமல்தேவ் என்பவர் இதைக் கண்டித்துப் பதவி விலகியுள்ளார்.

கேரள மனித உரிமை ஆணையம் கேரள காவல்துறையிடம் இந்த என்கவுன்டர் கொலைகள் குறித்து விளக்கம் கேட்டுள்ளது. மாநில மனித உரிமை ஆணைய உறுப்பினர் பி. மோகன்தாஸ்,

“கடவுளின் சொந்த தேசம் என அழைக்கப்படும் கேரளத்தில் இந்தக் கொலைகள் நடந்துள்ளன. பார்த்த கணத்திலேயே ஒரு பெண் உட்பட நான்கு பேர்களைச் சுட்டுக் கொல்லத் தூண்டும் அளவிற்கு அவர்கள் என்ன செய்தார்கள் என்பதைக் காவல் துறை அதிகாரிகள் இன்னும் விளக்கவில்லை. மாஓயிஸ்டுகள் என்கிற ஐயம் ஒன்றின் அடிப்படையிலேயே ஒரு உயிரைப் பறிக்கும் அதிகாரம் காவல்துறைக்குக் கிடையாது.” – எனக் கூறியுள்ளதும் இத்துடன் இணைத்துப் பார்க்கப்பட வேண்டிய ஒன்று.

மனித உரிமை ஆணைய உறுப்பினர் மோகன்தாஸ் மற்றும் ஆளும் கூட்டணிக் கட்சித் தலைவர்களில் ஒருவரான கனம் ராஜேந்திரன் ஆகியோரின் கூற்றுகளிலிருந்து நாம் இரண்டு விடயங்களைப் புரிந்துகொள்கிறோம்.

1.காவல்துறை தரப்பில் கூறுவதுபோல மாஓயிஸ்டுகள் சுட்ட பின்னர்தான் தற்காப்புக்காக தண்டர் போல்டுகள் இப்படிச் சுட்டுக் கொன்றனர் என முதல்வர் பினரயி விஜயன் சொல்வதை இக்கூற்றுகள் மறுக்கின்றன. சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தவர்களைப் பார்த்த மாத்திரத்திலேயே தண்டர்போல்டுகள் சுட்டுள்ளனர். எச்சரிக்கை ஏதும் அளிக்கப்படவில்லை.

2.மாஓயிஸ்டுகளில் குறைந்தபட்சம் சிலராவது காவல்துறையிடம் சரணடையத் தயாராக இருந்துள்ளனர். குறிப்பாகக் கடும் நீரிழிவு நோயால் பாதிக்கப்பட்ட மணிவாசகம் அவ்வாறு சரணடையத் தயாராக இருந்துள்ளார் எனப்படுகிறது.

இத்துடன் வெளிவரும் வேறு செய்திகளும் இதை உறுதி செய்கின்றன. குறிப்பாக துப்பாக்கிச் சூடு நடந்த பகுதியில் வசிக்கும் பழங்குடி மக்கள் சொல்பவை இங்கே ஒப்பிட்டுப் பார்க்கப்பட வேண்டியவை.

அக்டோபர் 30 மாலை சுமார் 06  மணி அளவில் ‘ஆதிவாசிகள் தாய்க்குல சங்கம்’ எனும் அமைப்பின் துணைத் தலைவர் ஷிவானி மாத்ருபூமி தொலைக் காட்சிக்கு அளித்த ஒரு நேர்காணலில் குறிப்பிட்ட செய்தி ஒன்று கவனத்துக்குரியது. அது: “அட்டபாடியில் திங்கட்கிழமை கொல்லப்பட்ட நான்கு மாஓயிஸ்டுகளும் காவல்துறையிடம் சரணடைய வந்தவர்கள். அவர்கள் கேரள போலீசால் போலி என்கவுன்டரில் கொல்லப்பட்டுள்ளனர்” – என்பது. இவர்களின் ‘சரண்டருக்காக’ காவல் துறையிடம் தான் பேச்சுவார்த்தை நடத்தி வந்ததாகவும் ஷிவானி அந்த நேர்காணலில் கூறியுள்ளார்.  இப்பகுதியின் முன்னாள் காவல்துறை துணைக் கண்காணிப்பாளர் நவநீத் சர்மா என்பவரும் அப்படிச் சரண் அடைவது தொடர்பான பேச்சு வார்த்தைகள் நடந்து கொண்டிருந்ததை உறுதிப் படுத்துகிறார். கடும் நோய்வாய்ப்பட்டு இருந்த மணிவாசகம் சரண் அடைய இருந்தார் என கனம் ராஜேந்திரன் கூறுயுள்ளதுடன் இந்தச் செய்திகள் ஒத்துப் போகின்றன.

இந்த என்கவுண்டர் கொலைகளில் வேறு பல பிரச்சினைகளும் உள்ளன. முதல் நாள் இந்த என்கவுண்டர் நடந்தபோது மூவர் கொல்லப்பட்டதாகவும், மணிவாசகம் என்பவர் படுகாயம் அடைந்துள்ளதாகவும் செய்திகள் வெளியாயின. பின்னர் காயம் பட்ட மணிவாசகம் குறித்து பேச்சே இல்லை. மூவர் மட்டுமே கொல்லப்பட்டதாகவே செய்திகள் வந்தன. அடுத்த நாள் மறுபடியும் மணிவாசகம் பற்றிச் செய்தி வந்தது. அடுத்து நடந்த என்கவுன்டரில் அவர் கொல்லப்பட்டதாக அப்போது சொல்லப்பட்டது. இவை எல்லாம் பல ஐயங்களை ஏற்படுத்துகின்றன. முதல் நாள் காயம் பட்டவருக்கு ஏன் சிகிச்சை அளிக்கவில்லை. அவர் உயிருடன் இருந்தால் மூவர் கொலை பற்றிய உண்மைகளைச் சொல்லிவிடுவார் எனப் பின்னர் அவர் கொல்லப்பட்டாரா என்கிற கேள்விகள் எல்லாம் எழுகின்றன.

அடுத்து, “பார்த்த கணத்திலேயே தண்டர்போல்டுகள் மாஓயிஸ்டுகளைச் சுட்டுக் கொன்றுள்ளனர்” என மனித உரிமை ஆணைய உறுப்பினர் மோகன்தாஸ் கூறுவதிலிருந்து எந்த எச்சரிக்கையும் இல்லாமல் மாஓயிஸ்டுகள் சுடப்பட்டுள்ளனர் என்றாகிறது. அப்படியானால் மாஓயிஸ்டுகள் சுட்டதால்தான் எமது படையினர் திருப்பிச் சுடவேண்டியதாயிற்று என பினரவி விஜயன் சொல்வது பொய் என்றாகிறது.

முறையாக நடுநிலையுடன் செய்யப்படும் விசாரணை ஒன்றின் மூலமே உண்மைகள் வெளிவரும். பினரயி விஜயன் அரசு மேற்கொள்ளும் எந்த விசாரணையும் உண்மைகளைக் கொண்டுவரப் போவதில்லை.

எமது கோரிக்கைகள்

1. நான்கு மாஓயிஸ்டுகள் கொல்லப்பட்ட இந்த அகாலி என்கவுன்டர் கொலைகளை விசாரிக்க சுதந்திரமான நீதித்துறை விசாரணை ஒன்று அமைக்கப்பட வேண்டும்.
2. உச்சநீதிமன்றம் மற்றும் மனித உரிமை ஆணையம் முதலியன இதுபோன்ற என்கவுன்டர் கொலைகளில் மேற்கொள்ளப்பட வேண்டிய நடவடிக்கைகளை உறுதிபடக் கூறியுள்ளன. ஆனாலும் அவை இங்கு கடைபிடிக்கப்படுவதே இல்லை. நீதிமன்றங்களை அவமதிக்கும் இப்போக்கு வன்மையாகக் கண்டிக்கப்பட வேண்டிய ஒன்று. முதலமைச்சர் பினரயி விஜயனே ‘விஜிலன்ஸ்’ மற்றும் சட்டத்துறைகளுக்கும் பொறுப்பாக இருப்பதால் மாநில அரசிடம் இந்த விசாரணைப் பொறுப்பை அளிக்க இயலாது. சுதந்திரமான நீதித்துறை விசாரணையே தேவை. மாநில அளவில் செயல்படும் முக்கிய மனித உரிமை சட்ட வல்லுனர்களும் குழுவில் இணைக்கப்படுதல் அவசியம்.
3. என்கவுன்டர் கொலைகள் தொடர்பாக ஏற்கனவே உச்சநீதிமன்றம், மனித உரிமை ஆணையம் ஆகியவை கூறியுள்ளபடி விசாரணை முடியும்வரை என்கவுன்டர் செய்தவர்களைக் குற்றவாளிகளாகவே காரணம் எனக் கருதி அவர்கள் பணி இடை நீக்கம் செய்யப்பட வேண்டும். தங்களின் தற்காப்புக்காக மட்டுமே இந்தக் கொலைகலைச் செய்ய வேண்டி வந்தது என்பதை அவர்கள் நிறுவும் வரை அவர்கள் குற்றவாளிகளாகவே கருதப்பட வெண்டும். என்கவுன்டர் குற்றம் சுமத்தப்பட்டவர்களுக்கு ஊக்கப் பரிசுகள், பதவி உயர்வு ஆகியன அளிக்கக் கூடாது.
4. கொல்லப்பட்ட மாஓயிஸ்டுகளின் உடல்களை அவர்களது உறவினர்கள் கோரினால் எந்தத் தடையும் இன்றி அவர்களிடம் அளிக்க வேண்டும். அடையாளம் கண்ட இருவரின் உறவினர்களும் கோரியதுபோல குடும்பத்தாரின் நம்பிக்கைக்குரிய ஒரு பிரேத பரிசோதனை, அவர்களின் கண்முன் செய்யப்பட்ட பின்பே உடல்கள் ஒப்படைக்கப்பட வேண்டும்.
5. என்கவுன்டரில் கொல்லப்பட்ட மணிவாசகத்தின் மனைவி, தங்கை ஆகிய இருவரும் சிறையில் உள்ளதால் அவர்கள் பரோலில் விடுவிக்கப்பட்டு தங்கள் கணவர் மற்றும் சகோதரரின் உடலை இறுதியாக ஒருறை பார்க்க அநுமதிக்க வேண்டும் என மதுரை உயர்நீதிமன்றக் கிளை நேற்று ஆணையிட்டுள்ளது. அவர்களுக்கு குறைந்த பட்சம் அவர்கள் கோரியபடி ஒரு மாத பரோல் அளித்து அவர்கள் இறுதிச் சடங்கு செய்ய அனுமதிக்கப்பட வேண்டும்.
6. இகழ்மிக்க இந்த தண்டர்போல்ட் படை உடனடியாகக் கலைக்கப்பட வேண்டும்.
7. இது அப்பட்டமான படுகொலை என நிறுவப்படும் பட்சத்தில் குற்றவாளிகளுக்கு உரிய தண்டனைகள் வழங்கப்பட வேண்டும்..

                                                                          உண்மை அறியும் குழு அறிக்கை

சேலம்

மே10, 2019

சேலத்திலுள்ள குள்ளம்பட்டி ஆலமரத்துக்காடு என்னும் இடத்தில் கதிர்வேலு எனும் 24 வயது இளைஞன் சென்ற மே 2 காலை ‘என்கவுன்டர்’’ செய்து கொல்லப்பட்ட செய்தி இன்று பரபரப்பாக பேசப்படுகிறது. பொதுவாக என்கவுன்டர் கொலைகள் என்றாலே திட்டமிட்ட படுகொலை என்கிற நிலை இன்று இந்தியத் துணைக் கண்டத்தில் ஏற்பட்டுள்ளது. இப்போது நடந்துள்ள சேலம் என்கவுன்டரைப் பொருத்தமட்டில் போலீஸ் தரப்புச் செய்திகளில் உள்ள முரண்பாடுகள் மிக வெளிப்படையாக நாளிதழ்களிலேயே சர்ச்சைக்குள்ளாகி இருக்கின்றன. இந்நிலையில் இது குறித்த உண்மைகளைக் கண்டறிய மனித உரிமை ஆர்வலர்கள் அடங்கிய உண்மை அறியும் குழு ஒன்று கீழ்க்கண்டவாறு அமைக்கப்பட்டது.

பேரா. அ,மார்க்ஸ், தலைவர் தேசிய மனித உரிமை அமைப்புகளின் கூட்டமைப்பு (NCHRO), சென்னை (9444120582).

கோ.சுகுமாரன், மக்கள் உரிமைக் கூட்டமைப்பு, புதுச்சேரி (9894054640),

பி.சந்திரசேகரன், வழக்குரைஞர், சேலம், (9362117499),

கோ.அரிபாபு, வழக்குரைஞர், சேலம் (8870579345),

பி.தமயந்தி, வழக்குரைஞர், சேலம் (75503126669),

எம்.ஜாஹிர் அஹமத், வழக்குரைஞர், சேலம் (9943999001),

எச்.முஹமது ஹாரிஸ், சமூக ஆர்வலர், சேலம் (904343510)

இந்தக் குழுவினர் கடந்த இரண்டு நாட்களாக சேலத்தில் தங்கி சம்பவம் நடந்தாகச் சொல்லப்படும் குள்ளம்பட்டி ஆலமரத்துக்காடு, கொல்லப்பட்ட கதிர்வேலுவின் ஊரான குள்ளம்பட்டியில் அவர் வீடு இருக்கும் பகுதி, வீராணம் காவல் நிலையம், கதிர்வேலுவின் உடல் பிரேத பரிசோதனை செய்யப்பட்ட சேலம் மாவட்ட மருத்துவமனை முதலான பகுதிகளுக்குச் சென்று நேரடியாக ஆய்வு செய்தது. என்கவுன்டர் செய்யப்பட்டதாகச் சொல்லப்படும் குள்ளம்பட்டி ஆலமரத்துக்காடுக்கு அருகில் உள்ள செங்கற்சூளையில் பணி செய்து கொண்டிருந்த மக்கள், கதிர்வேலுவின் உறவினர்கள், கதிர்வேலுவால் கத்தியால் குத்தப்பட்டதாகச் சொல்லப்படும் காவலர்கள் இருவருக்கும் மருத்துவம் செய்த மருத்துவர், கதிர்வேலுவின் உடலைக் உடற்கூறாய்வு செய்த மருத்துவர் என எல்லோரையும் சந்தித்துப் பேசினர். வாழப்பாடி சரக உதவி காவல் கண்காணிப்பாளர் சூரியமூர்த்தி, வீராணம் காவல் உதவி ஆய்வாளர் பூபதி ஆகியோரைக் காவல் நிலையத்தில் காண முடியாததால் தொலைபேசியில் பேசியது. இன்று காலை இந்த என்கவுன்டர் தொடர்பாக நியமிக்கப்பட்டுள்ள சிறப்பு விசாரணை அதிகாரி டி.எஸ்.பி அண்ணாமலை, சேலம் மாநகர துணை காவல் ஆணையாளர் தங்கதுரை ஆகியோரிடமும் தொலைபேசினோம்.

மாவட்ட காவல்துறை கண்காணிப்பாளர் தீபா கனிக்கரைச் சந்தித்துப் பேசுவதற்காகச் சென்றபோது அவருக்கு உடனடிப் பணி இருப்பதால் பேச இயலாது எனக் கூறப்பட்டது. நாங்கள் காத்திருந்து பேசவோ, இல்லை அவர் சொல்லும்போது வருவதற்கோ தயார் எனக் கூறியபோது, “இது குறித்து நீதித்துறை விசாரணை நடைபெறுவதால் தான் ஏதும் பேச முடியாது” எனக் கூறித் திருப்பி அனுப்பப் பட்டோம். காவல் உதவி ஆய்வாளர் பூபதி தான் ஊட்டியில் இருப்பதாகவும் தொலைபேசியில் ஏதும் பேச முடியாது  எனவும் கூறினார்,

கதிர்வேல் என்கவுன்டர் குறித்து காவல்துறை கருத்துக்களின் அடிப்படையில் நாளிதழ்கள் முன்வைப்பவை:

சென்ற மாதத்தில் கொண்டலாம்பட்டி பட்டர்ஃப்ளை பாலத்தில் மோட்டார் சைகிளில் கோரிமேட்டைச் சேர்ந்த ஒரு இளம்பெண் ஆடவர் ஒருவருடன் இரு சக்கர வாகனத்தில் சென்று கொண்டிருந்த போது வழிமறித்த ஒரு கும்பல் அந்தப் பெண்ணை ஆபாசப் படம் எடுத்துப் பணம் பறித்தது. கொண்டலாம்பட்டி காவல் நிலையத்தில் இது தொடர்பான புகார் செய்யப்பட்டதை ஒட்டி ரவுடி வெங்கடேஷ் உட்பட அவரைச் சேர்ந்தோர் தேடப்பட்டனர். இது தொடர்பாக அக்கும்பலுடன் தொடர்புகொண்ட முறுக்கு வியாபாரி கணேசனைப் பிடித்து விசாரித்தபோது அவர் எல்லா விவரங்களையும் போலீசில் சொன்னதாகவும் இதனால் கணேசன் மீது வெங்கடேஷ் கும்பலுக்கு ஆத்திரம் வந்ததாகவும் அதனால் அக்கும்பலால் கணேசன் சென்ற ஏப்ரல் 5 அன்று கொல்லப்பட்டார் எனவும் கூறப்படுகிறது.

இது தொடர்பாக கதிர்வேல், முத்து, பழனிச்சாமி முதலான சிலர் தேடப்பட்டனர். காட்டூர் ஆனந்தன், முருகன், கார்த்தி, கோபி முதலானோர் பெயர்கள் பின்னர் சேர்க்கப்பட்டன.

இதைத் தொடந்து காவல்துறை விடுக்கும் கதை வருமாறு: மே 2 அன்று காலை குள்ளம்பட்டி ஆலமரத்துக்காடு அருகில் கதிர்வேல் பதுங்கி இருந்ததாகச் செய்தி வந்து ஆய்வாளர் சுப்பிரமணி, எஸ்.ஐ மாரி, பெரியசாமி ஆகிய காவலர்கள் அங்கு சென்றனர். அவர்களைக் கண்டவுடன் கதிர்வேல் தப்பி ஓட முயற்சித்ததோடு போலீசைத் தாக்கவும் செய்தார். இதனால் இரண்டு போலீஸ் அதிகாரிகளின் உடலில்  இரத்தக் காயங்கள் ஏற்பட்டன. ஆய்வாளர் சுப்பிரமணி தற்காப்புக்காகச் சுட்டபோது கதிர்வேலு இறந்தார். காயமடைந்த ஆய்வாளர் சுப்பிரமணி, உதவி ஆய்வாளர் மாரி ஆகியோர் மருத்துவமனையில் சேர்க்கப்பட்டனர். டி.ஐ.ஜி.செந்தில்குமார், எஸ்.பி தீபா கனிக்கர் ஆகியோர் சம்பவ இடத்திற்குச் சென்று பார்வையிட்டனர்.

போலீசாரின் இந்தக் கூற்றில் பத்திரிகைகள் கண்ட முரண்கள்:

மே 2 காலை தினத்தந்தியில் கதிர்வேலு முதல் நாள் போலீசில் சரணடைந்தார் எனச் செய்தி வருகிறது. மே 2 மாலை நாளிதழ்களில் கதிர்வேலு அன்று முற்பகலில் என்கவுன்டரில் கொல்லப்பட்ட செய்தி வருகிறது. இதன் பொருள் என்ன? காவல்துறை காவலில் இருந்தவர் அன்று காலை கொல்லப்பட்டார் என்பது தானே. அடுத்த நாள் தினத்தந்தி காவல்துறை முதல்நாள் கூறிய செய்தியை (அதாவது கதிர்வேலு முதல்நாள் கைது செய்யப்பட்டார் என்பதை) மறுத்துள்ளதாகக் கூறுகிறது.

மே 4 மாலைமலர் நாளிதழ் சுட்டிக் காட்டிய சில முரண்களை இனி பார்க்கலாம். “சேலம் ரவுடி என்கவுன்டரில் தொடரும் மர்மங்கள்” எனும் தலைப்பில் எழுதப்பட்ட கட்டுரையில் எழுப்பப்படும் சில கேள்விகள்: “பல்வேறு மர்மங்கள் நீடித்து வருகிறது” எனச் சொல்லும் அந்த இதழ், “முந்தைய நாள் இரவில் கதிர்வேலை போலீசார் சேலம் புதிய பஸ் நிலையம் அருகில் கைது செய்ததாகவும், பின்னர் இரவு முழுவதும் போலீஸ் நிலையத்தில் வைத்து கதிர்வேலிடம் விசாரணை நடத்தியதாகவும், பின்னர் முறுக்கு வியாபாரி கணேசனைக் கொலை செய்ய பயன்படுத்தப்பட்ட ஆயுதங்களை குள்ளம்பட்டி பகுதியில் பதுக்கி வைத்திருந்ததாகவும், அதனை எடுக்க போலீசார் அழைத்துச் சென்றபோது அவர் போலீசாரை தாக்கியதாகவும், அப்போது அவர் என்கவுன்டரில் கொல்லப்பட்டதாகவும் தகவல் வெளியானது. பின்னர் கதிர்வேல் குள்ளம்பட்டி பகுதியில் பதுங்கி இருந்ததாகவும், அவரைப் பிடிக்க சென்றபோது அவர் கத்தியால் குத்தியதால் போலீசார் தற்காப்புக்காக அவரைச் சுட்டுக் கொன்றதாகவும் போலீஸ் தரப்பில் தெரிவிக்கப்பட்டது. இதனால் எப்படி இந்த என்கவுன்டர் நடந்ததென பல்வேறு மர்மங்கள் நீடித்து வருகின்றது.”

மேலும் அந்த நாளிதழ் கணேசன் கொலையில் சரணடைந்த முத்து, பழனிசாமி இருவரும் போலி குற்றவாளிகள் என்று கூறப்படுவதாகவும், சுட்டுக் கொல்லப்படும் அளவுக்குக் கதிர்வேல் குற்றவாளி இல்லை என மக்கள் பேசிக் கொள்வதாகவும் குறிப்பிட்டது. முத்தாய்ப்பாக அந்த இதழ் “எனவே இது குறித்து முழுமையாக விசாரணை நடத்த வேண்டும்” – எனக் கூறியது குறிப்பிடத்தக்கது.

சரணடைந்த நான்கைந்து நாட்கள்வரை முத்து, பழனிச்சாமி இருவரும் கஸ்டடி எடுத்து விசாரிக்கப்படவில்லை என்பது இத்துடன் ஒத்துப்போவதும் கவனத்துக்குரியது,

மே 3 தேதிய ‘தினத்தந்தி’ நாளிதழ் சுட்டிக் காட்டிய முரண் இன்னும் கவலைக்குரிய ஒன்றாக உள்ளது. அது:

“பிரபல ரவுடி கதிர்வேல் காரிப்பட்டி போலீஸ் நிலையத்திற்கு உட்பட்ட பகுதியில் என்கவுன்டரில் சுட்டுக் கொலை செய்யப்பட்டார்  எனக் காலை 11 மணி அளவில் தகவல் வெளியானது. இது தொடர்பாக சம்பவ இடத்தைப் புகைப்படம் எடுப்பதற்காக பத்திரிகையாளர்கள், போலீசாரிடம் ‘எந்த இடம்?’ எனக் கேட்டனர். அதற்கு அவர்கள் ஒவ்வொரு நேரத்தில் ஒவ்வொரு விதமான தகவல்களைத் தந்தனர். அதாவது மின்னாம்பள்ளி, செல்லியம்பாளையம், குள்ளம்பட்டி எனத் தெரிவித்தனர். இந்த இடங்களில் எல்லாம் பத்திரிகையாளர்கள் சுற்றித் திரிந்தனர். போலீசார் சம்பவம் நடந்த இடம் எனச் சொல்லப்படும் குள்ளம்பட்டியில் எந்தவிதமான பரபரப்பும் இல்லாமல் 4 பேர் அமர்ந்து மது அருந்திக்கொண்டிருந்தனர். பின்னர்தான் போலீஸ் அதிகாரிகள் அந்த இடத்திற்கு வந்து விசாரணை மேற்கொண்டனர்’”

நாங்கள் விசாரித்தபோதும் அருகில் செங்கற்சூளையில் பணி செய்து கொண்டிருந்த மக்களும் அப்படி எதையும் தாங்கள் காணவில்லை எனக் கூறியதை முன்பே குறிப்பிட்டோம். அதோடு கொலை செய்த ஆயுதங்களை மறைத்துவைக்க அந்த இடத்தில் எந்த வாய்ப்பும் இல்லை.

 “இது கொலை! என்கவுன்டர் அல்ல” எனும் அறிக்கையில் சொல்லப்பட்ட அதிர்ச்சி அளிக்கும் செய்தி

இந்நிலையில் முகவரி ஏதும் போடப்படாத ஒரு அறிக்கை சுற்றுக்கு வந்தது. அதில், “மே 1 அன்று மாலை 4.20 மணி அளவில் முன்கூட்டி வீராணம் உதவி ஆய்வாளர் பூபதியிடம் பேசி ஏற்பாடு செய்தபடி கதிர்வேலு அவரிடம் சரண் அடைந்தார். புதிய பேருந்து நிலையம் ‘சரவணா பேக்கரி’ மற்றும் சுற்றியுள்ள CCTV களில் இதற்கான பதிவு உண்டு. பின் அஸ்தம்பட்டியில் உள்ள ஒரு உயர் அதிகாரியிடம் அவரை ஆஜர்படுத்தி, அதன்பின் மாலை 6.30 தொடங்கி இரவு சுமார் 11 மணிவரை வீராணம் காவல்நிலையத்தில் வைத்திருந்து பின் உயர் அதிகாரிகளின் அறிவுறுத்தலின்படி கதிர்வேலு காரிப்பட்டி காவல் நிலையப் பொறுப்பில் ஒப்படைக்கப்பட்டார்.”

என்பதுதான் அச்செய்தி. இது பெயரும் முகவரியும் இல்லாமல் வெளியிடப்பட்ட அறிக்கை ஆனாலும் இது தினத்தந்தி மே 2 நாளிதழ்ச் செய்தியுடன் ஒத்துப்போவது குறிப்பிடத்தக்கது.

எமது குழு இது தொடர்ப்பாக சரவணா பேகரி பகுதியில் விசாரித்தபோது அந்த CCTV பதிவு தற்போது காவல்துறையால் நீக்கப்பட்டுள்ளதாக அறிந்தோம்.

இது தொடர்பாக உதவி ஆய்வாளர் பூபதியிடம் பேசலாம் என வீராணம் காவல்நிலையத்திற்கு நாங்கள் சென்றபோது அவர் விடுப்பில் சென்றிருப்பது தெரிந்தது. அங்கு அதிகாரிகள் யாருமில்லை. எழுத்தரும் பெண்காவலர் இருவரும் இருந்தனர். அவர்களிடம் விசாரித்தபோது தமக்கு எதுவும் தெரியாது எனவும், மே1 அன்று தம் காவல் நிலையத்தில் அவ்வாறு சரணடைந்த யாரும் வைக்கப்படவில்லை எனவும் கூறினர். எனினும் அவசர அவசரமாக எங்களைப் புகைப்படம் எடுத்துக் கொள்ள அவர்கள் தவறவில்லை..

காவல்துறையினரைச் சந்திக்க முயன்றபோது

உதவி ஆய்வாளர் பூபதியைத் தொடர்பு கொண்டு பேசினோம். பொறுமையுடன் பதிலளித்த அவர் நாங்கள் எவ்வளவு வற்புறுத்தியும் தொலைபேசியில் எதையும் சொல்லமுடியாது எனச் சொல்லிவிட்டார்.

வாழப்பாடி சரக டி.எஸ்.பி சூரியமூர்த்தியிடம் பேசியபோது தான் வெளியே புறப்பட்டுக் கொண்டிருப்பதாகவும் சந்திக்க முடியாது எனவும் கூறினார்.  முதல் நாளே கதிர்வேலு சரணடைந்ததாகச் செய்திகள் வெளியானதை நாங்கள் குறிப்பிட்டபோது அது இல்லவே இல்லை எனத் தீவிரமாக மறுத்தார். இது தொடர்பாக இப்போது நியமிக்கப்பட்டுள்ள விசாரணை அதிகாரியிடம் பேசிக் கொள்ளுங்கள் எனக் கூறினார்.

எஸ்.பி தீபா கனிக்கர் எங்களிடம் பேச மறுத்ததைக் குறிப்பிட்டோம். நீதித்துறை விசாரணை நடப்பது இப்படிக் கருத்துக் கூற மறுப்பதற்கு அவர்களுக்கு ஒரு சாக்காகப் போய் விட்டது.

இந்த என்கவுன்டர் கொலை தொடர்பாக விசாரிப்பதற்காக நியமிக்கப்பட்டுள்ள சிறப்பு விசாரணை அதிகாரி டி.எஸ்.பி அண்ணாமலையிடம் நாங்கள் பேசியபோது விசாரணை நடப்பதாகவும் இப்போது ஒன்றும் சொல்வதற்கில்லை என்றும் கூறினார். கதிர்வேலு முதல்நாளே கைதுசெய்யப்பட்டார் அல்லது சரண் அடைந்தார் எனச் செய்திகள் பத்திரிகைகளில் வந்துள்ளதை அவரிடம் குறிப்பிட்டபோது அது தன் கவனத்திற்கு வரவில்லை எனவும் விசாரணை நடந்து கொண்டிருப்பதால் மேற்கொண்டு எதுவும் சொல்வதற்கில்லை எனவும் கூறினார். மாநகர காவல் துணை ஆணையாளர் தங்கதுரையை தொலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டு என்கவுன்டருக்கு முதல்நாளே கதிர்வேலு சரணடைந்து அஸ்தம்பட்டி சரக உதவி ஆணையாளர் அலுவலகத்தில் வைத்திருந்ததாகவும் கூறப்படுவது குறித்துக் கேட்டபோது அதை அவர் முற்றாக மறுத்தார்.

மருத்துவர்களைச் சந்தித்தபோது                                       

கதிர்வேலுவின் உடலைக் கூறாய்வு செய்த மருத்துவர் டாக்டர் கோகுலரமணாவைச் சந்தித்து கதிர்வேலு உடலில் துப்பாக்கிச் சூடு தவிர வேறு காயங்கள் இருந்ததா முதலான ஐயங்களைக் கேட்டோம்.. பொறுமையாகப் பதிலளித்த அவர் கூறாய்வு முடிவுகள் எதையும் கூற இயலாது எனவும் அவற்றை  கவனத்துடன் செய்து முடிவுகளை சீல் வைக்கப்பட்ட உறையில் அனுப்பி விட்டதாகவும், எல்லாமும் உரிய வகையில் வீடியோ பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளதாகவும் கூறினார்.

கதிர்வேலுவைப் பிடிக்கச் சென்றபோது அவரால் கத்தியால் குத்தப்பட்டவர்களாகவும், அதனால் அவரைச் சுட்டுக் கொன்றவர்களாகவும் அறியப்படும் உதவி ஆய்வாளர் மாரி, ஆய்வாளர் சுப்பிரமணியன் ஆகியோர் முந்திய நாளே டிஸ்சார்ஜ் ஆகி வீட்டுக்குச் சென்றிருந்தனர், அவர்களுக்குச் சிகிச்சை அளித்த மருத்துவ அதிகாரி ராஜ் அசோக்கைச் சந்தித்துப் பேசியபோது மாரிக்கு இரு சிறு காயங்களும் சுப்பிரமணியத்துக்கு  மூன்று சிறு காயங்களும் இருந்ததாகச் சொன்னார். கிட்டத்தட்ட ஒரு வாரத்திற்கும் மேலாக அதற்குச் சிகிச்சை தேவையா எனக் கேட்டபோது சிரித்தார். “அவர்களுக்கு வேறு சில ‘கம்ப்லைன்ட்ஸ்’ இருக்கும். மருத்துவமனையில் சேர்ந்தால் அதையும் கவனித்தாக வேண்டும்” என்றார்.

கதிர்வேலுவின் குடும்பத்தார் மற்றும் அருகிலுள்ளோரைச் சந்தித்தபோது

முதல்நாள் எங்கள் குழு சென்றபோது கதிர்வேலுவின் பெற்றோரைச் சந்திக்க இயலவில்லை. சுற்றியுள்ள மக்களைத்தான் சந்தித்துப் பேச முடிந்தது.  இன்று (மே 10) முற்பகல் அவரது வயதான பெற்றோரையும் ஈனும் சிலரையும் சந்திக்க முடிந்தது. என்கவுன்டருக்குச் சில நாட்கள் முன் காவல்துறையினர் வந்து வீட்டில் இருந்த கதிர்வேலுவின் புகைப்படத்தைப் படம் எடுத்துச் சென்றதாகவும், தொலைக்காட்சியில் செய்தி வந்தபின்னரே தம் மகன் கொல்லப்பட்டதை அறிந்துகொண்டதாகவும் அவர்கள் கூறினர். அவரது உடலில் இருந்த காயங்கள் பற்றிக் கேட்டபோது மார்பில் இருந்து ரத்தம் வழிந்திருந்தது தவிர கைகளிலும் காயங்கள் இருந்ததாகவும் அவர்கள் கூறினர். கதிர்வேலுவின் உடலை முழுமையாகப் பார்ப்பதற்கும் காவல்துறையினர் விடவில்லை எனவும் அருகிலுள்ளோர் கூறினர்.

மே 03 காலை கதிர்வேலுவின் பெற்றோர், தம்பி முதலானோரை ஒரு காரில் போஸ்ட்மார்டம் நடக்கும் மருத்துவமனைக்குக் காவல்துறையினரே அழைத்துச் சென்றுள்ளனர். போஸ்ட்மார்டம் செய்யப்பட்டபின்  கதிர்வேலுவின் சடலத்தை குள்ளம்பட்டிக்குக் கொண்டு செல்லும்போது அந்தக் காருக்கு முன் ஒரு போலிஸ் வேனும், பின்னே மோட்டார் சைக்கிள்களில் இரு போலீஸ்காரர்களும் சென்றுள்ளனர்.

கதிர்வேலு சித்திரவதை செய்யப்பட்டுக் கொல்லப்பட்டார் என்பது குறித்த ஐயம் பலருக்கும் உள்ளது. தன் கைகால்களை முறிக்கப் போவதாகத் தனக்குத் தகவல்கள் வந்ததாகவும் அந்த பயத்தின் காரணமாகவே  தன் மீதாதான  கொலை வழக்கு காரிப்பட்டி காவல் நிலையத்தில் இருந்தபோதும் அவர் மாநகரக் காவல் நிலையத்தில் சரணடைய வந்தார் எனவும் இங்கு பேசப்படுவது குறிப்பிடத் தக்கது. கணேசன் கொலை வழக்கில் பெயர் சேர்க்கப்பட்டவர்களில் சிலர் அதனுடன் தொடர்பில்லாதவர்கள் எனவும் கூறப்படுகிறது. பத்திரிகைகளும் அவ்வாறு எழுதியுள்ளன. அப்படித் தொடர்பில்லாதவர்கள் வழக்கில் சேர்க்கப்பட்டிருந்தால் அவர்களின் பெயர்கள் நீக்கப்படுதல் வேண்டும்,

எமது பார்வைகள்

1. கதிர்வேலு என்கவுன்டரில் கொல்லப்பட்டு சுமார் பத்து நாட்களுக்குப் பின் நாங்கள் ஒரு குழுவாக இந்த ஆய்வில் ஈடுபட்டபோதும் இக்குழுவில் உள்ள உள்ளூர் தோழர்கள் என்கவுன்டர் செய்யப்பட்ட முதல்நாள் தொடங்கி நடந்ததைக் கவனித்துத் தகவல்கள் திரட்டிக் கொண்டிருந்தனர். சென்ற 4ம் தேதி இங்கு வந்து ஆய்வு செய்து அறிக்கை தந்த மக்கள் கண்காணிப்பகமும் முந்தியநாளே சரணடைந்த கதிர்வேலுவை காரிப்பட்டி காவல்துறையினர் கொண்டு சென்று சுட்டுக் கொன்றதாக மக்கள் பேசிக் கொண்டதைக் குறிப்பிட்டுள்ளது. காவல்துறை முன்வைப்பதுபோல கதிர்வேலு அப்படியெல்லாம் பெரிய ரவுடி இல்லை எனச் சொல்கிறது, என்கவுன்டர் செய்யப்பட்டதாகச் சொல்லப்படும் இடத்தைச் சுற்றி இருக்கும் மக்கள் அன்று அப்படி எல்லாம் எந்தச் சம்பவமும் நடக்கவில்லை என்பதையும் குறிப்பிடுகிறது. அரசியல் மற்றும் சாதி சார்ந்து நடத்தப்பட்ட கொலை இது எனவும் அவ்வறிக்கை பதிவு செய்கிறது. இரண்டு முக்கிய சாதிகள் மற்றும் இரண்டு பெரிய அரசியல் கட்சிகள் இடையே உள்ள முரணும் பகையும் கதிர்வேலுவின் கொலையில் பங்கு வகிக்கிறது என்பதை நாங்கள் சந்தித்த பலரும் குறிப்பிட்டனர். இதைப் பார்க்கும்போதுதான் ஒரு பகுதியில் பெரும்பான்மையாய் உள்ள சாதிகளைச் சேர்ந்தவர்களை வருவாய்த்துறை மற்றும் காவல்துறைகளில் முக்கிய அதிகாரிகளாக நியமிக்கக் கூடாது என்கிற கருத்து வலுப்படுகிறது.
2. எல்லா என்கவுன்டர் கொலைகளையும்போல இதுவும் ஒரு போலி என்கவுன்டர்தான் என்பதோடு கூடுதலாக இதில் பத்திரிகைகளே வெளிப்படையாகச் சுட்டிக்காட்டும் அளவிற்கு அப்பட்டமான அற மீறல்கள் நடந்துள்ளன. இரக்கமுள்ள ஒரு அதிகாரியைச் சந்தித்து சரணடைந்து தன் குற்றத்திற்கான தண்டனை அனுபவிப்பை நோக்கி நகர்ந்த ஒரு இளம் குற்றவாளி, மாவட்ட காவல்துறையின் ஒருமித்த சதியால் இன்று ஒன்றுமில்லாமல் ஆக்கப்பட்டுள்ளார். இவ்வாறு கொல்லப்பட்டவர் மணமாகாத ஒரு இளைஞர் மட்டுமல்ல ஒரு குடிசைவாசி, அவனுக்குப் பின் ஒரு தங்கையும் தம்பியும். வயதான பெற்றோர்களும் உள்ளனர். மகனை இழந்த அவர்கள் நம்மைப்போலத் துக்கம் விசாரிக்கச் செல்பவர்களிடமும் கூட மனம்திறந்து பேச இயலாத அளவுக்குக் காவல்துறை மற்றும் உளவுத்துறைகளின் கெடுபிடிகளுக்கு இடையில் இன்று நாட்களைக் கழிக்க வேண்டிய நிர்ப்பந்தத்திற்கு உள்ளகியுள்ளனர்.
3. இப்படியான என்கவுன்டர் கொலைகளின் பின்னணியில் எப்படி வெளிப் பகைகள் மற்றும் சட்ட ஒழுங்கு நிறைவேற்றலுக்கு அப்பாற்பட்ட காரணிகள் செயல்படுகின்றன என்பது குறித்து ஆய்வுகள் வெளிவந்துள்ளன. தமிழகத்தைச் சேந்த காந்திராஜன் எனும் ஒரு ஐ.பி.எஸ் அதிகாரி எவ்வாறு சென்னை நகரத்தில் ‘கேங்ஸ்டர்ஸ்’ காவல்துறையினரின் துணையுடன் செயல்படுகின்றனர் என்பது குறித்து ஒரு ஆய்வையே செய்து அது ஒரு நூலாகவும் வெளிவந்துள்ளது. அப்படியெல்லாம் இருந்தும், ஆளும்கட்சிகள் மட்டுமின்றி, எதிர்க்கட்சிகளும் கூட இப்படியான என்கவுன்டர் படுகொலைகளைக் கண்டுகொள்ளாததும் கண்டிக்காததும் வேதனைக்குரிய ஒன்று.
4. இந்தப் படுகொலை தொடர்பாகக் காவல்துறை முன்வைக்கும் கதையாடலில் (narrative) உள்ள முரண்களை நாளிதழ்கள் சுட்டிக் காட்டியமைக்காக எம் குழு இதழியல்துறைக்குப் பாராட்டுக்களை கூறிக் கொள்கிறது. என்கவுன்டரில் ஒருவர் கொல்லப்பட்டார் என்றாலே அவரை ‘ரவுடி’ ‘அவன்’, ‘இவன்’ என்றெல்லாம் எழுதுவதையும், காவல்துறை சொல்வதை எல்லாம் கருப்பு வெளுப்பில் பதிவதையும் இதழியற்துறையினர் புறக்கணிக்க வேண்டும் எனவும் இக்குழு வேண்டிக்கொள்கிறது.

எமது கோரிக்கைகள்

1. என்கவுன்டர் கொலைகள் நடக்கும்போது அவற்றை எவ்வாறு கையாள்வது என்பது குறித்து மிக விரிவான நெறிமுறைகளை உச்சநீதிமன்றமும், மனித உரிமை ஆணையமும் வகுத்துத் தந்துள்ளன. என்கவுன்டர் செய்யும் அதிகாரிகளுக்கு வீரச் சக்கரம் வழங்குதல், பணப்பரிசளித்தல், பதவி உயர்வு அளித்தல் ஆகியவற்றை தடை செய்துள்ளதோடு என்கவுன்டர் கொலை செய்த அதிகாரிகளை சஸ்பெண்ட் செய்து அவர்கள் தம் உயிரைக் காப்பாற்றிக்கொள்வதற்கு இந்த என்வுன்டர் தவிர்க்க இயலாத ஒன்றாகிவிட்டது என நிறுவும்வரை அவர்கள் குற்றவாளிகளாகவே கருதப்பட வேண்டும் என்பது இந்தப் பரிந்துரைகளின் முக்கியமான அம்சம். இந்த என்கவுன்டரிலும் அது கடைபிடிக்கப்பட வேண்டும். கொலை செய்த இரு போலீஸ்காரர்கள் மட்டுமலாமல் பின்னின்று ஆணையிட்ட உயர் அதிகாரிகளும் தற்காலிகப் பணி நீக்கம் செய்யப்பட்டு விசாரித்து உரிய தண்டனைகள் வழங்கப்பட வேண்டும். கிடைத்துள்ள தகவல்களின்படி கதிர்வேலு கொல்லப்பட்டது ஒரு போலி என்கவுன்டர்தான் என எம் குழு உறுதியாக நம்புகிறது,
2. என்கவுன்டரில் கொல்லப்பட்ட கதிர்வேலு கொல்லப்படுவதற்கு முதல்நாளே சரண் அடைந்தார் அல்லது கைதுசெய்யப்பட்டார் எனக் குறைந்த பட்சம் ‘தினத்தந்தி’, ‘மாலைமுரசு’, ‘காலைக்கதிர்’ முதலான இதழ்களில் செய்தி வந்துள்ளது. ‘மக்கள் கண்காணிப்பகம்’ அறிக்கையும் மக்கள் அவ்வாறு சொல்வதைப் பதிவு செய்துள்ளது. எங்களிடமும் பலர் அவ்வாறே கூறினர். அது உண்மையாயின் காவல்துறை ஏன் அதை மறைக்க வேண்டும் என்கிற கேள்வி எழுகிறது.
3. இந்த என்கவுன்டர் குறித்து காவல்துறை சொல்வதும் ஊடகங்களும் மக்களும் சொல்வதும் முரணாக இருப்பதால் இந்த என்கவுன்டரை நடத்திய உள்ளூர் காவல்துறையே இவ்வழக்கை விசாரித்தால் நீதிகிடைக்காது என்பதால் கதிர்வேலு கொலை குறித்த புலன் விசாரணையை மத்திய புலனாய்வு முகமையிடம் (CBI) ஒப்படைக்க வேண்டும்.
4. என்கவுன்டர் கொலைக்குப் பலியான கதிர்வேலுவின் குடும்பநிலையை உத்தேசித்து அவர்களுக்கு உடனடியாக ரூ 25 இலட்சம் இழப்பீடு வழங்க வேண்டும். வயதான அவரது தம்பி பூபதிக்குக் அவரது கல்வித் தகுதிக்குத் தகுந்த ஒரு அரசுப்பணி வழங்கப்பட வேண்டும் எனவும் இக்குழு கோருகிறது.

கோ.அரிபாபு, வழக்குரைஞர், 228, சின்னேரி வயக்காடு, பள்ளப்பட்டி, சேலம் 636009, செல்: 9945311889